Je ziet wel vaker dat kinderen op gebied van een job in de voetsporen van hun vader of moeder treden. Bij Celien Hermans was dat niet altijd de bedoeling, maar het gebeurde uiteindelijk toch.
Margriet heeft haar dochter altijd wel een beetje gestuurd. Eerst stuurde ze Celien naar de muziekschool en dan later naar de kunstacademie.
“Ik was gecharmeerd door haar talent, en vond dat ze daar iets mee moest doen. Was het niet professioneel, dan kon ze het combineren met een job”, klinkt het in Het Nieuwsblad.
Margriet vond het ook erg belangrijk dat haar dochter iets achter de hand had, mocht een carrière als zangeres niet werken.
“Maar als je iets in je hebt en je krijgt de kans om dat te doen, moet je dat doen. Ik voelde als jonge mens dat ik talent had, maar ik was de anti-vedette: ik was heel dik, en had niet echt de ambitie om te zingen. Ook al zong ik bij elke gelegenheid die er was.”
