Ouder worden, het kan zo zijn charmes hebben. Volgens An Swartenbroekx partner, Guido, is An nog altijd hyperkinetisch. Maar zelf merkt ze dat haar bewijsdrang met de jaren meer en meer verdwijnt.
“Ouder worden is de enige manier om langer te leven. Het lijstje met je beperkingen wordt langer, en daar leer je mee leven, maar het moeilijkste is dat wie achterblijft dat vaak in een kleine kring doet. Al mijn goeie vrienden zijn inmiddels uit het leven geplukt. Nu, redeneren doe ik nog steeds als een 25- jarige. En ik gedraag me soms nog als een puber”, zegt haar vader René Swartenbroekx in Primo.
René is zelf ook al grootvader van de kinderen van An. Dat was voor hem in het begin heel erg wennen. Hij wist niet altijd goed wat hij met de kinderen moest doen.
“De eerste jaren nam hij Tom en Yara misschien weleens op schoot voor een foto. Dat was zijn manier om liefde te tonen, maar daar bleef het bij. Pas toen hij verhaaltjes kon voorlezen, ontstond er echt een emotionele band met z’n kleinkinderen.”
