Enkele jaren geleden verhuisde An Swartenbroekx van Limburg naar Spanje. Hierdoor woont ze verder weg van haar vader René Swartenbroekx. Maar die afstand staat hun goede band niet in de weg.
“We bellen minstens drie keer per week. Soms zijn die gesprekken kort, maar meestal duren ze lekker lang. Grappig genoeg is papa vooral heel benieuwd hoe het weer in Spanje is. Want hij is het herfstweer in België al kotsbeu”, lacht An in Primo.
René kijkt heel erg uit naar de lente, want dat is ook het moment waarop hij nog eens een nieuw boek zal uitbrengen.
“Ik heb lang getwijfeld of ik nog een nieuwe pennenvrucht wilde afleveren. Wie zit nu nog te wachten op een boek van een oude vos? Maar An heeft me overtuigd om mijn volgende boek, dat over dementie en oorlog gaat, tóch te schrijven. Ik heb als werktitel ‘De Kogel in de Perenboom’ gekozen en eerst met pen en papier geschreven. Daarna werd het gedigitaliseerd. Ik kan niet wachten om de reviews te lezen waarin mensen me aanbevelen om gewoon met pensioen te gaan.”
