Als er iets is wat niet mag ontbreken tussen An Swartenbroekx en haar vader René Swartenbroekx, dan is het wel humor. Humor is de basis van hun goede band.
“Dat is heel belangrijk. Maar ik merk dat mensen soms gechoqueerd zijn, omdat onze humor zo sarcastisch is. Wanneer we een foto van papa maken, zegt hij: ‘Dat is eentje voor mijn doodsprentje.’ En soms zegt hij dat hij gecremeerd wil worden en ik de urne met zijn assen maar op de oprit moet strooien als het gevroren heeft. Ík vind dat grappig, maar mijn kinderen Tom en Yara hebben daar serieus aan moeten wennen. Zij vinden ons gevoel voor humor ‘gruwelijk’. Tja, we houden van zwarte humor en zelfrelativering”, lacht An in Primo.
Maar gelukkig is er niet alleen humor tussen de twee, maar is er ook plaats voor ernstige gespreksonderwerpen zoals sterfelijkheid.
“Toen mama veertien jaar geleden overleed, vond ik het weerzinwekkend dat papa’s naam en geboortejaar al op haar grafzerk werd gezet. Mocht papa er niet meer zijn, de grond zou zó hard onder mijn voeten wegzakken. Mijn verdriet zou immens zijn en ik zou verweesd achterblijven.”
