Er zijn altijd momenten in ons leven die later van belang zijn voor onze toekomst. Ook Bart Kaëll heeft zo van die toevalligheden die een grote invloed hebben gehad op zijn leven.
“Toen ik achttien was, wilde ik op reis gaan met m’n vrienden. Met de Interrail-pas Europa door. Maar opnieuw: ik wou mijn ouders niet op kosten jagen en ik ben in De Haan gaan werken in een hotel. Afwassen, schuren, dweilen, aardappels schillen, soepgroenten kuisen en na de uren iets drinken in The Old Corner, waar op zeker ogenblik een kelner nodig was en zo begon ik ook daar. Luc kwam er wel eens met zijn toenmalige vriendin, ik was nog maar achttien jaar, maar ik voelde op slag een klik”, begint Bart in Het Laatste Nieuws.
Nadien heerste er grote twijfel bij Bart omdat hij niet goed wist of hij nu die klik voelde omdat er iets tussen hen speelde, of omdat het om verliefdheid ging op iemand van televisie.
“In elk geval: eerst durfde ik niet te praten. Als ik geld terug moest geven, kon ik niet eens meer tellen, zoveel stress had ik, en zo hevig klopte mijn hart. De weken en de maanden erna bleef Luc komen, maar hij keek me bijna niet aan. Tot ik dan toch eens de moed vond om hem mijn kaartje te geven. Ik zong nog niet, maar ik had een eigen discobar waarmee ik draaide op feesten en ik zei hem: ‘Als je eens iemand nodig hebt, hier is mijn nummer’. Hij moet daardoor toch enige sympathie hebben gekregen, want we spraken eens af, hij wist intussen dat ik zanger wou worden, hij kon me wel wat tips geven en van het ene kwam het andere. We zijn dan eens samen op restaurant geweest in Koksijde, daarna gaan wandelen in Duinkerke en zo begon het.”
