Toen Joeri Frans ‘Idool 2004’ won, had hij gehoopt dat het de start van een mooie carrière zou worden. Zijn eerste single en plaat werden een succes, maar een tweede plaat bleef achter.
“De dingen zijn niet helemaal gelopen zoals ik had gehoopt dat ze zouden lopen. Maar ja, perfectie bestaat nergens. Intussen sta ik heel anders in het leven. Ik ben begin de veertig, ik heb andere prioriteiten. Ik hoef geen imago meer op te bouwen of te verdedigen. Ik kreeg nog elk jaar aanvragen voor ‘Hoe zou het nog met Joeri zijn?’-interviews, maar daar had ik geen zin in”, lacht hij in Dag Allemaal.
In die twintig jaar heeft Joeri nog heel andere dingen gedaan dan zingen. Zo heeft hij nog een eetcafé gehad, heeft hij op een paardenranch op Ibiza gewerkt en was hij dokwerker in de haven van Antwerpen.
“Ik heb zelfs een normale kantoorjob gedaan. Mijn leukste werkervaring was in de bar van het bekende jazzcafé De Muze. Ik ben daar dertien keer gaan solliciteren, tot ze mij hebben aangenomen. Ik wou daar echt werken om jazz te leren begrijpen.”
