Een aantal jaar geleden ging Joke Devynck uit elkaar met haar partner. De twee hadden samen 2 kinderen en voor hen was het ook niet makkelijk. Maar Joke probeert er openlijk over te praten met hen.
“Ze dragen er zeker iets van mee. We praten er nu openlijk over, want op het moment van de breuk was daar geen tijd voor. Ik voelde me teveel gekwetst. Daarna viel het taboe weg. Ik heb ruimte gegeven aan hun gevoelens van teleurstelling of kwaadheid”, zegt Joke in Primo.
Een vechtscheiding is het gelukkig niet geworden. Maar dat wil niet zeggen dat een breuk daarom niet minder pijn doet.
Joke herkent iets van zichzelf in alle drie haar kinderen. Elk op een andere manier, maar wel allemaal een stukje van Joke.
“In elk van de drie zie ik iets terug. Jona staat synoniem voor explosie, hij kiest voor veel en snel. Cosmo lijkt de filosoof en de beschouwer. Tita is enthousiast, verstrooid en een wereldverbeteraar. Zij is goed in synthese, ik in analyse. Ik prijs me gelukkig dat ik veel van hen kan leren.”
