Complimentjes krijgen, dat vindt Kamal altijd een beetje moeilijk. Complimentjes geven daarentegen, dat vindt hij veel makkelijker. Voor hem is dat misschien wel een reden om te compenseren dat hij er zelf geen wil.
“Maar bij mijn kinderen probeer ik erop te letten om niet te overdrijven, want anders creëer je een heel breekbare generatie, zoals nu al aan de hand is. Als ze een slecht rapport krijgen, is het de fout van de leerkracht. Lukt het niet op het werk, ligt het aan de toxische baas. De waarheid ligt dikwijls in het midden. Ik wil dat mijn kinderen beter gewapend zijn”, vertelt Kamal aan Dag Allemaal.
Kritiek geven om kritiek te geven, daar begint Kamal niet mee. Maar als hij dat toch wil doen, dan formuleert hij het op een opbouwende manier.
“Als mijn dochter buiten de lijntjes gekleurd heeft, zeg ik: ‘Mooi, maar denk je dat het beter kan?’ Zo leg ik het bij haar. Wat ik wel altijd zeg is: ‘Ik hou van je’. Mijn vrouw weet dat , mijn kinderen ook. Omdat – ook al lukt het niet op school of professioneel – als je je geliefd voelt, kan je elke miserie aan. Dan weet je: er is een plek waar ik mezelf kan zijn. En dat doet heel veel.”
