Kamal Kharmach weet wat het is om op te groeien in armoede. Toen hij klein was, groeide hij op in een arm gezin. Maar ongelukkig was hij nooit. Toch heeft die armoede een impact gehad op zijn latere ontplooiing.
“Als je als kersvers ondernemer uit de armoede komt, heb je een aversie van risico’s. Mijn ouders zeiden voortdurend dat ik niks zot mocht doen. Ik heb als ondernemer moeten leren om risico’s te durven nemen. Mijn donutketen Donutello richtte ik op zonder een cent te lenen. Ik was zo fier! Ik vond het zalig om met weinig middelen zo’n project uit te bouwen. De moeilijkste weg in het leven is voor mij leuker dan de makkelijke. Omdat de voldoening en appreciatie groter zijn. Ik ben een werkpaard. Ik had geen spijt van de verkoop van Donutello, misschien wel van de prijs, omdat het snel moest gaan”, zegt hij in Gazet van Antwerpen.
Comedyshows, programma’s op VRT, lesgeven op de Universiteit, Kamal doet het allemaal. Maar ooit is hem de vraag gesteld om woordvoerder te worden van Sharia4Belgium.
“Die vraag is ooit gesteld, ja. Ze vonden me een goede babbelaar en drongen aan om bij hen te komen. Ik merkte meteen hoe dat systeem van brainwashing werkt: je eerst afzonderen, dan een alternatief aanbieden en voortdurend op je inpraten… Ik herinner me nog dat ik werd opgehaald met een auto, met mensen die ik niet kende. En dan een preek over hoe ik mij in de media moest positioneren als moslim.”
